sztuką.<br>We wczesnych stadiach rozwoju ludzkości owo "strukturowanie<br>naturalne", przednaukowe, i przedartystyczna estetyzacja były<br>jednocześnie warunkiem przetrwania i wynikiem trwania, mającego z<br>konieczności charakter przemian, rozwoju. Z czasem, w toku owych<br>przemian coraz bardziej świadomych i ukierunkowanych, wyspecjalizowały<br>się one w naukę i sztukę, jednakże owe pierwotne, niejako żywiołowe czy<br>instynktowne właściwości, dążenia, tendencje nie zamilkły bynajmniej,<br>lecz towarzyszą wciąż ludzkości jako "naturalna mądrość" oraz tęsknota<br>do naturalnego piękna. We współczesnej cywilizacji kontakty człowieka z<br>przyrodą miewają bardzo różnorodny charakter, a w nich znaczny jest<br>udział "estetycznej kontemplacji natury". Idąc za intuicjami<br>psychologii głębi, zwłaszcza C. Junga, powiemy, ze dawna bezpośrednia