zepchnąć do getta. &lt;q&gt;"Udało im się - jak pisze o. Jacek Salij OP - uniknąć poczucia wyobcowania ze świata, w którym przyszło im żyć i który był im wrogi. Nie ogarnęły ich nastroje izolacjonistyczne ani duch sekciarstwa. Źródła starochrześcijańskie obficie świadczą o nastrojach dokładnie przeciwnych: pierwsi chrześcijanie mieli żywe poczucie, że stanowią integralną cząstkę społeczeństwa, która ich prześladuje, oraz że wykonują niezwykle ważną służbę na rzecz tego społeczeństwa."&lt;/&gt;<br><br> Widzimy więc, że pierwszych chrześcijan nie cechowała tendencja do prywatyzacji wiary, lecz swoiste nastawienie prospołeczne. Ich zaangażowanie społeczne przekraczało oczywiście perspektywę doczesności. Oni po prostu - jak zauważa o. Salij - uwierzyli, że &lt;q&gt;"Kościół mocą swojej jedności