widzi pan, daje mi do zrozumienia, że nie ma szafy.<br>- Nie ma. Wobec tego napiszemy tu, że jest to człowiek ubogi, nader delikatnej profesji; który nie posiada nic takiego, na co by można areszt położyć. Ot, tak. Mój Boże, wprawdzie skromnie jest tutaj, lecz od razu odczuwa się ową czystość intelektu, która cechuje natury materialnie niezasobne. &lt;page nr=205&gt; Więc panowie wszyscy, tu obecni, są kapłanami słowa.<br>- Tak, panie, prócz tego różowego studenta.<br>- Prócz pana... hm; ja też, kiedyś... napijmy się sznapsa!<br>Dziadzia odjął brzytwę od policzka.<br>- Wódki - powiada pan?<br>- Tak, pozwolę sobie ofiarować pewną kwotę na ten cel. To egotyzm, drodzy młodzieńcy, po