Duch zawisł w efektownym oczekiwaniu, ale Niebylejaki milczał. Przez chwilę wydawało mu się, że nagle zwąchał rozwiązanie zagadki czterech dziurek, ale równocześnie jakby go zaczadziło to rozwiązanie, swoją prostotą być może, i myśl, ledwo musnąwszy świadomość, znikła, nim zdołał ją uchwycić. ,,To nie była myśl - powiedział sobie Niebylejaki - to była intuicja. Gdybym był poetą, potrafiłbym ją może przytwierdzić. Za pomocą rymów i rytmów. Ale jak, jak uchwycić i utrwalić znikającą myśl, jeżeli się chce to uczynić za pomocą metod naukowych?"<br> I Niebylejaki rzekł:<br> - Nie wiem, jakie znaczenie mają cztery dziurki, ale wolę nie wiedzieć niż wierzyć. A poza tym nie wiadomo