niepokój o utrzymanie status quo wyrażali przywódcy różnych Kościołów chrześcijańskich, których wierni są w Ziemi Świętej drobną mniejszością wciśniętą między władze izraelskie a muzułmanów. Władze izraelskie zorientowały się szybko, że można to wykorzystać w grze o równowagę sił i wpływów w mieście. Chrześcijanie wydawali się naturalnym sojusznikiem w powstrzymywaniu ekspansji islamistów. Kolejni papieże zabiegali o gwarancje wolności kultu i działania dla katolików w Jerozolimie. Traktatowo uzyskał je ostatecznie Jan Paweł II (1993). Watykańska dyplomacja od lat obstaje przy specjalnym statusie tego miasta jako światowego dziedzictwa kulturalno-religijnego.<br>Z religią splata się węzłem nierozerwalnym polityka. Jerozolimę obiecał palestyńskim Arabom pogromca Turków generał