się anielska muzyka. Niemniej sąd maluczkich, przeciętnych - którym tak gardził znakomity pisarz - trafia często w sedno przez swoją krzywdzącą lapidarność. Stendhal - mówi krytyk - uczynił ze swego "ja" centrum świata. Jego megalomania przybierała formę nienawiści, bo ludzie naturalnie nie dorastali do tego, aby mierzyć go własną miarą. Był we własnych oczach istotą wyższą, która właśnie przez swoją wyższość musiała bliźnich i gorszyć, i oburzać. I odpłacił pięknym za nadobne, nienawiścią i pogardą.<br> Dodajmy, że był rzeczywiście człowiekiem wyższym. Rzadka przenikliwość sądu, brak jakiegokolwiek podlegania modom literackim, wstręt do szarlatanerii współczesnych mu romantyków, chłodny, analityczny umysł - nie są to najmniejsze zalety dla kogoś