wypadku tych najbardziej udanych, puste beczki mogły czasem uzyskać taką cenę jak zawartość, bo taka stara beczka gwarantowała, że następne starki też będą udane. Po wiekach doświadczeń, wprowadzono taki system, że beczki odkopywano co dwadzieścia lat, odlewano połowę najstarszej i uzupełniano z młodszej, tą z kolei uzupełniano z jeszcze młodszej itd., aż na końcu zakopywano jeszcze jedną, surową. Otóż teraz wytwórnie przemysłowe posługują się podobną metodą, kaskady beczek, ale oczywiście czasy leżakowania zostały wielokrotnie skrócone, a dla przyśpieszenia procesu dobiera się sztucznie warunki . Wytworzony w ten sposób produkt tak się ma do prawdziwej starki, jak imitacja do prawdziwego dzieła sztuki. Ta