jawnie wypowiedział się przeciw nagonce na marszałka Tito. No, to już była większa heca i nie dała się ukryć przed pozostałymi członkami Związku, nie mającymi nic wspólnego z partią.<br>Hołuja "wystąpiono" z partii, co było równoznaczne z szykanami, jak zakaz druku, zajmowania jakichkolwiek stanowisk, jak odebranie mu dotychczasowego, wygodnego mieszkania itd. Po prostu skazano go na białą śmierć, a przecież jeszcze parę miesięcy wstecz cały KC i rząd siedzieli na premierze Domu pod Oświęcimiem, klaskali wstając z miejsc po zapadnięciu kurtyny, ochy, achy, kosze kwiatów, pierwszy dramaturg w kraju, nie ma wątpliwości. A potem co? Małe skrzywienie i nie pozostaje z