publicznych z powodu braku funduszy lub niewłaściwej ich alokacji, to mamy do czynienia nie tylko z kryzysem finansów publicznych, lecz wręcz z kryzysem instytucji państwa, którego zdolność do rozwiązywania problemów publicznych została ograniczona. Jest to więc szczególnie niebezpieczna postać kryzysu finansów publicznych, gdyż grozi załamaniem się życia społecznego, porządku publicznego itd. Tak krańcowy stan należy uznać za wyjątkowy, niemniej jednak w pewnych okresach sytuacja może zbliżać się do takiego stanu krytycznego. <br>Ocena zjawisk kryzysowych w sferze finansów publicznych z punktu widzenia zadań socjalnych państwa musi uwzględniać perspektywę historyczną. Wprawdzie zadania socjalne państwa hipotetycznie nie muszą występować, jednak właśnie doświadczenie historyczne pokazuje