rozmawiałem z aniołem? Pamiętam tylko wpatrzoną uśmiechniętą twarz i drobniutkie zęby, uchylające się zaraz po co bardziej ryzykownym zdaniu. Potem odprowadził mnie aż do samego domu... Mówił mi o spotkaniach z istotami, które go oświeciły. "To były anioły. Raz to była kobieta, raz mężczyzna... W Paryżu - to był człowiek z jaśniejącą twarzą i przeszywającym wzrokiem. Nie mówił do mnie nic, a ja rozumiałem go w każdym ruchu, każdy ruch, każde drgnienie było słowem. I nie był to wcale język polski, to był język, który istniał, zanim pojawiły się na świecie języki... Potem zostało po nim tylko światło i długo za mną