nie wierzą w to, iż <br>mają 'naturę buddy', poszukują jej na zewnątrz. <br>Interesującą definicję 'jaźni wierzącej' (chiń. xinxin; jap. shinjin) znajdujemy <br>w następującym fragmencie poematu Sengcana: <br>&lt;q&gt;Wszelkie zwątpienie ustępuje całkowicie, <br>prawdziwa wiara zostaje przywrócona w swojej pierwotnej formie. [...] <br>'Jaźń wierząca' nie jest podzielona, <br>niedualna jest 'jaźń wierząca'.&lt;/&gt; <br>Słowa Sengcana, iż 'jaźń wierząca' nie jest podzielona, świadczą o tym, <br>że prawdziwa wiara oznacza stan przekroczenia wszelkiego dualizmu. Wiara <br>nie jest więc przyczyną 'oświecenia', ale samym 'oświeceniem'. W tym sensie <br>można powiedzieć, iż wiara jest nierozerwalnie związana z 'naturą buddy'. <br>Jest to możliwe tylko wtedy, gdy wiara nie jest rozumiana jako akceptacja <br>prawd