do Chucka Riegleysa i poklepał go przyjaźnie po plecach, jakby chciał go uspokoić. Wreszcie wypalił znienacka:<br>&lt;q&gt;&lt;transl&gt;- A teraz, Chuck, powiesz nam, co naprawdę wydarzyło się w domu Bultonów!?&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br>Chuck skulił się, jakby chciał się uchylić przed niespodziewanym ciosem i odpowiedział.<br>&lt;q&gt;&lt;transl&gt;- Wiedziałem, że o to w końcu zapytacie, ale to nie ja. Ja ich nie zabiłem.&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br>&lt;q&gt;&lt;transl&gt;- A kto?&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br>&lt;q&gt;&lt;transl&gt;- Ona.&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br>&lt;q&gt;&lt;transl&gt;- Ona? Czyli kto?&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br>&lt;q&gt;&lt;transl&gt;- Kitty.&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br>&lt;q&gt;&lt;transl&gt;- Ale ty dałeś jej strzelbę?&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br>Chuck Riegleys skinął głową, po czym powiedział:<br>&lt;q&gt;&lt;transl&gt;- Dałem. Kazała mi, więc dałem.&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br>&lt;q&gt;&lt;transl&gt;- Wiedziałeś, po co jej strzelba?&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br>&lt;q&gt;&lt;transl&gt;- Tak&lt;/&gt;&lt;/&gt; - odpowiedział bez wahania Chuck.<br>&lt;q&gt;&lt;transl&gt;- A więc, po co jej była twoja strzelba?&lt;/&gt;&lt;/&gt; - dopytywał Jeremy Voltchynsky.<br>&lt;q&gt;&lt;transl&gt;- Żeby zabić