których opętał <br>zły duch wstępując w ich ciało".<br><br>- Udaj się na pustkowie... - przemówił Awaru <br>i zatrzymał się. Zrozumiał bowiem, że jego słowa, <br>przyniesione ze starego lądu, na wyspie nie będą już <br>tym samym. Ludzie myśleli tu i czuli inaczej.<br><br>- Omyliłem się - powiedział. - Myślę, <br>że musisz znaleźć lekarstwo w sobie, bo ja ci nie <br>umiem pomóc.<br><br>Kobieta tkwiła przez chwilę nieruchomo, jakby czekając <br>jeszcze na odezwanie się Awaru, poruszyła wargami, ale <br>żadnego słowa nie dosłyszał. A potem opuściła <br>głowę i odeszła z rękami zwieszonymi wzdłuż <br>ciała.<br><br>Awaru rozejrzał się za skrawkiem cienia. Teraz w spokoju <br>należało rozważyć, co robić dalej. Spotkać <br>się z Wanyangeri