pierwszy, żeby zapalić światło. Pokój był niewielki. Mały tapczan, półka z książkami, duże biurko zawa1one przewodnikami po Rzymie, niektóre pootwierane, inne z zakładkami porobionymi z gazet pociętych na paski. Nad biurkiem wielka fotografia Paderewskiego. Na ścianach fotografie nie Rzymu, ale Warszawy, tego samęgo rodzaju i tak samo oprawne jak w jadalni. Wśród nich dyplom magistra wydziału humanistycznego Uniwersytetu Warszawskiego z nazwiskiem Szumowskiego wykaligrafowanym charakterem gotyckim. Przed Paderewskim parę białych astrów w gliniaku, chyba polskim, ludowym.<br>Usiedliśmy. Sięgnąłem po papierosy.<br>- Polskie? - zainteresował się Szumowski.<br>Wziął mi paczkę z rąk. Zaczął oglądać jak zabytek. W tym momencie w drzwiach stanęła cameriera.<br>- Una telefonara