pozytonami. Teoria Diraca przewiduje proces tworzenia pary elektron-pozyton kosztem dostarczonej energii.<br>Ale przecież opisany proces możemy odwrócić. Elektron ze stanu o dodatniej energii może przeskoczyć do dziury w morzu stanów o ujemnej energii, uwalniając odpowiednią energię nie mniejszą od przerwy energetycznej (rys. 3.42c). Znika przy tym zarówno elektron, jak i dziura, a zatem odpowiada to procesowi anihilacji pary elektron-pozyton z wyzwoleniem odpowiedniej energii, zamieniającej się na dwa kwanty promieniowania . Dziura czyli pozyton zachowuje się więc jak antycząstka elektronu.<br>Mamy już zatem zasadnicze składniki QED: fotony jako skwantowane cząstki pola oraz elektrony i pozytony jako skwantowane składniki materii. Teoria musi