dowództwem kapitana Eustazego Borkowskiego zbliżał się do Kopenhagi.<br> Pilota wzięliśmy znacznie wcześniej niż zazwyczaj z kapitanem Stankiewiczem. Pojawienie się starszego już i siwego pilota na mostku tak zmieniło wyraz twarzy kapitana Eustazego, że asystent pokładowy i sternik zdumieni byli nie mniej ode mnie. Od tej chwili zaczęła się pantomima przypominająca jako żywo sceny z "Potopu" Sienkiewicza, a ściślej mówiąc, scenę, w której podpieczony przez Kuklinowskiego Kmicic, wyzwolony z więzów, zamiast uciekać - zaczaił się w stodółce i czękał na powrót swego prześladowcy. Gdy ten się zjawił, służący Kmicicowi Kiemlicze - Kosma i Damian - oraz ich ojciec sprawili się szybko: rozebrali Kuklinowskiego i podczepili go