czas! - powtórzył staruszek czarnym głosem z brzucha, jakiego używają sprzysiężeni obradujący w podziemiach aktorzy udający krwawych nędzników, brzuchomówcy, upiory straszące w starych zamkach i kolędnik z szopki, co odgrywa Heroda, mordercę niewinnych dziatek. - Lecz czuj duch! - dodał i podniósł ostrzegawczo palec. - W domu jest wróg!<br>Z zachowaniem całkowitego ceremoniału spiskowca, jakoby jeden ze stowarzyszenia "braci z Ajaccio", których podobno lękał się sam Cesarz, wymknął się z izdebki Adasia i jak bezszelestny cień przemknął przez ciemne pokoje. Znalazłszy się w swoim cubiculum przyłożył ucho do drzwi, za którymi wróg 'otrzymał mieszkanie. Wprawdzie panowała tam głęboka cisza, lecz pan profesor szepnął sam do