rząd! - podjął Kazimierz nieśmiało. -- Włościanie wsi skarbowych w jego to opiece i pilnym na postępki dzierżawców baczeniu całą nadzieję pokładać muszą!<br>Pan Wencel uśmiechnął się dziwnie, zjadliwie jakoś, I uzupełnił ten uśmiech nieokreślonym ruchem ręki.<br>- Tak, oczywiście!... W samej rzeczy, jest to wyraźnym rządu obowiązkiem!... Tak... nie inaczej - Po czym jął mówić o staraniach, jakie trzeba będzie przedsięwziąć dla uzyskania audiencji u tronu... Szezerze obiecywał uczynić wszystko, co tylko będzie mógł w skromnym zakresie swoich stosunków, nie taił jednak spodziewanych trudności.<br>&lt;page nr=125&gt; - Natłok obywateli wnoszących prośby o posłuchanie u imperatora jest, musisz asan wiedzieć, ogromny...<br>A zważywszy obfitość niesłychaną obrzędów, rewiów, festynów