I potem: - Nie skakać mi! Za pysk! Za pysk!<br>Już zupełnie posłuszny jego woli, Rubiński żwawo szykował nowe narzędzia. "Poruszaliśmy się wszyscy jak we śnie, jak zahipnotyzowani. Bez najlżejszego szmeru. Ale byliśmy już spokojniejsi, bo tym krzykiem rzeczywiście wziął nas za pysk. Podawałem narzędzia bez pomyłek i wciąż zerkałem na jamę, lecz, niestety, nic nie widziałem. Zrozumiałem, że zaszła jakaś komplikacja. Wiedziałem, że już nie chodzi o ślepą kiszkę, i orientowałem się, że operujemy genitalia. Dyrektor wciąż grzebał się w jajnikach, z początku z prawej, potem i z lewej strony. Byłem bardzo zmęczony i z trudem trzymałem się na nogach. Pamiętam