żyć w nim. Więc dlaczego tak bliski, skoro daleki?&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;Dwa różne spojrzenia&lt;/&gt;<br>Mrocznym stronom dzieciństwa Aleksandra i jasności, w której skąpany jest świat sztuki i ludzie, którzy ten świat zamieszkują, odpowiada w pewnym stopniu jednoznaczny podział gatunkowy: to dramaty i komedie Bergmana. Zawsze zastanawiała mnie radykalna zmiana języka i tonacji, jaskrawa zwłaszcza w twórczości z lat pięćdziesiątych. Wieczór kuglarzy, Siódma pieczęć, Jak w zwierciadle, Twarz, Goście Wieczerzy Pańskiej, i zaraz obok, między nimi Kobiety czekają, Marzenia kobiet, Lekcja miłości, Uśmiech nocy, Oko diabła... Jak to możliwe? Taka przepaść od rozpaczy do uśmiechu, od eschatologii do igraszek w stogu siana, jakże szyderczych