i chłopskie pokazują różne warianty traktowania podobnych motywów, których źródłem były ornamentalne wzory odrodzenia, ale które w nowym, chłopskim środowisku osiągały indywidualny kształt, tworząc czy to rysunkiem, czy kolorem, odmiany charakterystyczne dla miejscowych warsztatów. Nie lepsze, nie gorsze niż ich dworskie i mieszczańskie poprzedniczki, po prostu inne. <br>Malowidła były wyraziste, jaskrawe w skrzyniach krakowskich, kujawskich i późnych łowickich, stonowane, ciemne na terenie Gorców. Zręczny rzemieślnik malował je "od ręki", znakomicie wyczuwając proporcje, mniej sprawni posługiwali się patronami, a także stemplami z ziemniaka bądź buraka. Jak w wielu innych przypadkach, kompozycje ludowe łączyły doświadczenia różnych stylów historycznych, tworząc sobie właściwe efekty. Wpływ