przypomnieć, jak były w nich kształtowane sceny zbiorowe. Na przykład scena więzienna - w celi Konrada, kilkunastu więźniów. Ilu? - nie wiadomo dokładnie, bo nie ma w dramacie spisu osób, ani na początku sceny nie zostały wymienione ukazujące się w niej postacie. Widz teatralny łatwo mógłby je policzyć; czytelnik nie ma takiej jasności. Najpierw jest na korytarzu "kilku więźniów", dalej wychodzą wywołani z cel "inni więźnie", w toku akcji jest wymienionych 14 osób, mogą być i inne jeszcze, cały czas milczące. Niedoprecyzowane, pozostawione wyobraźni czytelnika lub ewentualnego reżysera, jest też usytuowanie postaci; zapewne więźniowie się rozsiedli, przed "kominem", na łóżku i na podłodze