Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
znaczące cechy, nieraz przesadnie, co poznać po repetytywnym toku epizodów (w bajkach trafiają się często trzy pytania, siedem przeszkód itp.). Tak właśnie bajka modeluje całość rzeczywistości... Formalną ostentacją wyjaśnić można także natrętną obecność formuł, które przed chwilą omawiałem. W Filibercie mowa włada światem, nadaje mu gładkość, ciągłość, powtarzalność. Opowiadacz pociąga jawnie za sznurki wydarzeń... i nie ukrywa, że baja, że plecie.
Chce, aby to bajczarstwo było wszystkim wiadome. Dlaczego? Chyba dlatego, że sam czuje się złapany między formą (czyli chęcią stworzenia dzieła dobrze zbudowanego) i żądaniami bezkształtnego wnętrza, które domagają się ujawnienia... Musi jako pisarz pokazać, że zachował świadomość rozdarcia czy
znaczące cechy, nieraz przesadnie, co poznać po repetytywnym toku epizodów (w bajkach trafiają się często trzy pytania, siedem przeszkód itp.). Tak właśnie bajka modeluje całość rzeczywistości... Formalną ostentacją wyjaśnić można także natrętną obecność formuł, które przed chwilą omawiałem. W Filibercie mowa włada światem, nadaje mu gładkość, ciągłość, powtarzalność. Opowiadacz pociąga jawnie za sznurki wydarzeń... i nie ukrywa, że baja, że plecie.<br>Chce, aby to bajczarstwo było wszystkim wiadome. Dlaczego? Chyba dlatego, że sam czuje się złapany między formą (czyli chęcią stworzenia dzieła dobrze zbudowanego) i żądaniami bezkształtnego wnętrza, które domagają się ujawnienia... Musi jako pisarz pokazać, że zachował świadomość rozdarcia czy
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego