że w teatrach trudno dziś wiązać koniec z końcem, a te aluzje pojął i sypnął funtami już nie tylko na polskie występy w Anglii, co czynił od zawsze, ale zaczął wspomagać dotacjami również teatry w Warszawie, choć nigdy w nich nie bywał. Wybrał trzy: Ateneum, Powszechny i Współczesny, i wspiera je sumą pomagającą przygotowywać każdej z tych scen przynajmniej jedną premierę w sezonie.<br>Wkrótce jednak i to uznał za mało satysfakcjonujące i bodaj przed dwoma laty zdecydował fundować także doroczne nagrody za najlepsze role, najlepszą reżyserię i najlepszy spektakl warszawskiego sezonu. Pamiętam nawet, jak kiełkował u niego ten pomysł i jak