nie mam co szczęścia szukać. Źle zaczęłam.<br>Rano wsiadłam w pociąg. Nad morze pojechałam, do Gdańska, sezon się zaczynał, lato szło, pomyślałam, że tam będzie łatwiej, zresztą ja lubię morze. Za mieszkanie nie zapłaciłam, za prąd też nie, wymknęłam się o piątej rano, kiedy wszyscy spali, jak złodziejka jakaś. Ten jeden raz kogoś okradłam, głupio mi, jak sobie przypomnę, ale co miałam zrobić. Może kiedyś będę jeszcze we Wrocławiu, to oddam z procentem, teraz to dla mnie nie taka wielka kasa.<br>Nad morzem wyładowałam zupełnie bez pieniędzy, nie miałam gdzie mieszkać, nie miałam za co żyć. Na początku spałam w Sopocie na