i nie zwraca <br>wcale uwagi na Dominikę.<br>- Jak to? - patrzy na dziadka błagalnie Dominika.<br>- Nic się nie martw - klepie ją po policzku dziadek. - Od <br>dziś, moja panno, panie te... Jesteś gospodynią w tym <br>domu. Możesz przychodzić i tu, do warsztatu. Kiedy <br>chcesz, tak...<br>Podchodzi do półek zastawionych drewnianymi figurkami, bierze <br>jedną po drugiej do rąk i ustawia na wielkim blacie stołu <br>tuż przed oszołomioną Dominiką. Delikatnie prowadzi <br>dłonią po suto marszczonych płaszczach, ogoniastych sukniach, <br>długich po pas rozpuszczonych włosach i przytulonych <br>do nóg, gotowych na skinienie kudłatych podobiznach Warcka. <br>Gładzi końskie grzbiety, wiedzione na łańcuchu niedźwiedzie <br>i zakapturzone, ślepe głowy sokołów. Zdmuchuje pyłek