właściwie ograniczał się do oficjalnych uroczystości, w których powinna pokazać się, zaznaczyć swoją obecność, zaproponować, że dotrzyma towarzystwa, a potem może zniknąć, zanim ją pochwycą tryby gościnności, obrzęd zwiedzania miasta, ustalony przez gospodarzy. Jedno było pewne, że miała wolne popołudnie i noc, o czym mówiła otwarcie jak o sprawie, która jednako ich dwoje obchodzi.<br>- Zostaniesz u mnie - powiedział, patrząc jej w oczy, tęczówki miała przejrzyste jak landrynki, pamiętał grzechot blaszanej szufelki w szklanym słoju, kiedy sklepikarz je nabierał, patrzył wtedy z żalem, jak zsuwały się na szalkę wagi, zawsze ich było mało, w rożku ukręconym z oddartego papieru.<br>- Czy to będzie