pójściem spać przyjrzałem się sobie w lustrze. Zobaczyłem spłaszczoną głowę i wydłużoną twarz. Poprzedniego dnia Kazia patrząc w lusterko powiedziała:<br><br>- Uważaj, Adasiu! Ja także znam się na czarodziejskich sztuczkach. To lusterko jest magiczne. Odbija się w nim nie twarz, tylko dusza człowieka. Widziałeś swoją duszę? Ładna, co? Zresztą wszyscy jesteśmy jednakowi...<br><br>A więc tak ma wyglądać moja dusza... - pomyślałem. - Może i racja... Do ojca nie napisałem, przywiozłem ze sobą książki, których nie czytam... Wyjąłem z walizki tom Turgieniewa, położyłem się do łóżka i nakryłem się prześcieradłem. Ale po pewnym czasie stwierdziłem, że nie rozumiem tego, co czytam. Myślami byłem gdzie indziej