i kredytodawców. Dbałość o własny prestiż i bezpieczeństwo uniemożliwia więc czołowym kierownikom całkowite zaniedbywanie zysków.<br>Posługując się tego typu argumentacją twórcy głównych koncepcji menedżerskich, podobnie jak twórcy szkoły behawioralnej, postulują konieczność rewizji przyjmowanego tradycyjnie założenia o maksymalizacji zysku jako zasadniczym celu działania wielkiej współczesnej spółki akcyjnej. Rewizja ta nie wygląda jednakowo u wszystkich autorów. Propozycje są różne, poczynając od maksymalizacji tzw. menedżerskiej funkcji użyteczności, a kończąc na maksymalizacji długookresowego tempa ekspansji spółki. Ich wspólną cechą jest to, że - w odróżnieniu od teorii behawioralnej - nie odrzucają tradycyjnej koncepcji maksymalizacji (optymalizacji), a zazwyczaj także innych, wypracowanych przez teorię tradycyjną narzędzi analizy (np. wielkości