zależne od ciśnienia lodu (Shreve, 1972). Powierzchnię ekwipotencjalną za R.L. Shrevem (1972) definiuje się następująco (Hooke, 1989): ((...)) Jeżeli będziemy rozważać poziomy gradient ciśnień w obrębie lodowca, to okaże się, że przebieg powierzchni ekwipotencjalnych zależy w dużym stopniu od nachylenia powierzchni lodowca. ((...)) – odpowiednio gęstość lodu i wody. Upad powierzchni jednakowych ciśnień jest więc ok. 11 razy większy od nachylenia lodowca. Konfiguracja powierzchni lodu determinuje jak widać kierunki przepływu wód wewnątrz- i podlodowcowych (rys. 6.2a). W strefie czoła lodowca, gdzie zazwyczaj spadek powierzchni jest większy, powierzchnie ekwipotencjalne są niemal pionowe, zatem kierunek przepływu winien być nieomal poziomy (6.2b). Według