stopniu wynika to ze zbyt szerokiej interpretacji filozofii "grubej kreski". Przedstawiciele partyjno-rządowej części "okrągłego stołu" chętnie przedstawiają się jako współtwórcy polskiego modelu demokracji po 1989 r. Argumentują, że przecież mogli użyć siły, a woleli negocjacje. Nie można ocenić, na ile nawoływanie do zastosowania abolicji w stosunku do prominentów PRL (jednogłośne w szeregach SLD), w tym twórców stanu wojennego, wpływa na decyzje sędziów. Faktem jest jednak, że sprawy dotyczące przestępstw popełnionych w PRL przez przedstawicieli władzy (w tym milicjantów i funkcjonariuszy SB) traktowane są często jako procesy polityczne, tymczasem sędziowie chcą od polityki być jak najdalej. W efekcie jedynym więźniem osądzonym