unikalnych, <br>indywidualnych cech tej pierwszej. <br>Jeśli będziemy interpretować twierdzenie 'jaźń jednostkowa' jest 'buddą' <br>z punktu widzenia logiki klasycznej, musi to nas doprowadzić do wniosku, <br>iż jakakolwiek praktyka religijna jest bezsensowna. W logice formalnej <br>tożsame elementy niczym się od siebie nie różnią, a więc skoro 'stan <br>buddy' jest tożsamy z 'jaźnią jednostkową', która rozróżnia, pragnie <br>i pożąda, to 'budda' (czyli oświecony) musi mieć dokładnie te same <br>cechy. Jeśli każdy jest 'buddą', to po co dążyć do 'oświecenia'? Co <br>więcej, rozumując w ten sposób można także dojść do wniosku, że <br>skoro 'jaźń jednostkowa' jest 'buddą', pojęcie 'budda' jest po prostu <br>synonimem pojęcia 'jaźni