się od odpowiedzi i dopiero później, znacznie później zrozumiałem, w czym rzecz: święty Łazarz tradycyjnie był patronem szpitali dla chorych wenerycznie. Egzotyczną książeczkę o najstarszym "Łazarzu" na Lubelszczyźnie jeden z warszawskich antykwariuszy dał mi jako bonus do kupionej u niego powieści. Powieść zarzuciłem po pierwszym rozdziale, książeczkę za to przeczytałem jednym tchem, łącznie z aneksami, gdzie znalazły się m.in. fotokopia listy płac służby szpitalnej w roku 1855 i <name type="tit">"Odezwa do Magistratu miasta Lublina w sprawie ukarania kobiety przynoszącej chorym po kryjomu chleb razowy</>". Lubelski Szpital Wenerycznych powstał na gruzach pałacu Lubomirskich i już w latach 1831-1832 leczono w nim 172