To nasz przyjaciel, dobry, wierny, a taki nieszczęśliwy przyjaciel.<br>Jeden z posłów przemawiał żarem słów, a drugi miał łzy w oczach.<br>Adam słuchał wzruszony.<br>Sprawa jest mętna i trudna do rozwikłania. I on wierzy temu nieznanemu chłopcu, lecz jak go wyratuje? Może zawodowy księgowiec wykryłby błąd bez trudu. To będzie jedyne wyjście! Struchlał jednak dowiedziawszy się, że ojciec jednego z kolegów, urzędnik bankowy, sprawdzał rachunki... Więc i to zawiodło? Biedny chłopiec!<br>- Wobec tego i ja nic nie poradzę - mówił smutno. - Bardzo, bardzo mi żal.<br>Posłowie porwali się z krzeseł i poczęli błagać. Zaklinali go na dobroć serca i szlachetność duszy, polewając