pana Cogito pisze (cytuję fragmenty): &lt;gap&gt;.<br>Argumenty i słowa poety są jak najbardziej przekonywające. Herbert nie wdaje się w detale i aktualności. Stan wojenny umieszcza w planie historycznym: 17 września, wywózki, Katyń... Jest to wprawdzie odległy już historyczny rodowód, lecz stąd wywodzi się potwór, a stan wojenny w sposób oczywisty objawia jego naturę. Siłą argumentacji poety jest moralistyczna tautologia i taka jest jego poetyka. Co do imienia potwora ani co do swych zamiarów wobec niego autor nie pozostawia najmniejszych wątpliwości:<br><br>&lt;q&gt;rozsądni mówią że można współżyć z potworem [...] Pan Cogito jednak nie lubi życia na niby [...] Pan Cogito chce stanąć do nierównej walki&lt;/&gt;<br><br>W