jodły, rzadziej świerku, dodając ozdobną rączkę. Właśnie ją zdobiono, kształtując sylwetę, formując ażury - dwa lub trzy otwory na palce. Podhalańskie czerpaki miały ucha pionowe, zakończone ślimacznicą (baranie rogi). W Beskidzie Śląskim rączka była długa, na końcu podwinięta do dołu, obficie zdobiona ryzowanym, geometrycznym ornamentem. Śląskie czerpaki dekorowano rzeźbionymi sylwetami ptaków, jeleni, niedźwiedzia. Zdobiono także rękojeści łyżek i dużych warząchwi. Dla pasterza zdobiony sprzęt stanowił nie tylko znak tożsamości, ale i źródło satysfakcji. <br>Ornamentowano także naczynia (wykonywane przez bednarzy), służące do przenoszenia i przechowywania mleka bądź żętycy: konewki, dzbany, skopce, baryłeczki. &lt;q&gt;"Cienkie klepki naczynia miewały zdobienia wykonane przeważnie za pomocą techniki stempelkowej