takich form językowych, które by przypominały o autorytecie jednego z uczestników rzeczowej dyskusji i stwarzały presumpcję dodatnią dla głoszonych przez niego tez. Symetryzacja stosunków między ludźmi wspólnie dążącymi do sądów prawdziwych sprzyja krytycyzmowi, ocenie hipotez wyłącznie w kategoriach logiki i doświadczenia. Zachęca się adeptów nauki do niezważania na autorytet; pożądane jest, by się przyzwyczaili kwestionować wszelkie sądy, choćby najbardziej szacowne. Wiadomo przecież, że najlepszym uzasadnieniem tezy naukowej jest rzetelna i nieudana próba jej falsyfikacji. Nadając więc immunitet sądom znawców, pozbawilibyśmy je należytego uzasadnienia.<br> Podsumowując ten tok rozumowania, można powiedzieć, że w słowniku metodologii nauk nie ma miejsca dla terminu "autorytet". Co więcej, liczenie