nie czuje nic. Dokładnie nic. Nawet kiedy weszła, a on uniósł rękę dając znak od ich stolika - ileż czasu upłynęło od ostatniego spotkania! Nieważne - ani razu żywiej nie uderzyło serce.<br>Już nie jestem zdolna do kochania - wypaliłam się - umarłam tamtego wieczoru na progu twojego gabinetu - zamieniłam w kamień - nic nie jest w stanie mnie poruszyć - nie mogę płakać - nie mogę się cieszyć - mam dorastającą córkę - zmarnowane lata w nieudanym związku i kochanka chama - byłego kochanka - i nie potrafię przypomnieć sobie smaku jego miłości - nie potrafię i nie chcę - i nie żałuję przemiany wkamień.<br>- Porzuciłaś Instytut. Nie wiedziałem.<br>- Nikt nie wiedział.<br>- Sądziłem, że nie