rzecz króla. Achab mógł teraz bez przeszkód poszerzyć granice swego ogrodu.<br>Niecny postępek pary królewskiej spotkał się z cichym potępieniem całego Izraela, nikt jednak nie śmiał podnieść głosu sprzeciwu. Tylko prorok Eliasz, wierny swemu posłannictwu, stawił się odważnie przed królem i potępiając go, wygłosił następujące proroctwo:<br>- To mówi Pan: Zabiłeś, jeszcze i posiadłeś. (...) Na tym miejscu, na którym lizały psy krew Nabota, będą też lizać krew twoją. (...) Lecz i o Izebel powiedział Pan mówiąc: psy zjedzą Izebel na polu jezreelskim.<br>Pod wrażeniem zatrważającej wróżby Achab rozdarł szaty, chodził i spał w pokutnej włosiennicy i umartwiał się postem. Widząc jego prawdziwą skruchę