tych kobiet, które żyją według prawa Longobardów. Sformułowanie to ma sens wyróżniający. Wynika z niego implicite, że wśród ogółu wolnych mężczyzn i kobiet pozostających sub regni nostri ditionem, czyli pod sądową władzą i opieką króla, jedni żyli według prawa Longobardów, a inni nie. W obrębie królestwa, objęte terytorialnymi strukturami monarszej jurysdykcji, funkcjonowały obok siebie różne prawa etniczne.<br>Bezwzględny nakaz pozostawania wolnej kobiety pod opiekuńczą władzą (mundem) męskich krewnych lub króla dotyczył w przytoczonym tekście tylko kobiet żyjących według prawa Longobardów. Wiadomo skądinąd, że również u innych ludów germańskich kobiety bez mundu były czymś nie do pojęcia, a w każdym razie nie