wschodzący w<br>dzień i w noc, więc także i na Paschę.<br> Nasz Księżyc nad Epidaurem, pod którym żyjemy wszyscy, zmarli i<br>narodzeni, choć niektórzy albo udają, albo naprawdę o tym nie wiedzą.<br> I tak spuściwszy oczy, spozierając na wiosenną gałąź kasztana, który wrastał <br>korzeniami w nasz gaj, wyplątałem się z kabały, w jaką<br>sam dałem się wplątać po rozognione uszy, odetchnąłem, jakbym<br>przełamał perfidne zaklęcie.<br> <page nr=215><br> I pozbierawszy z linoleum swoje rozrzucone szaty poszedłem jak<br>pokutnik na intencję mnogich dusz ignorantów w smutną pielgrzymkę do<br>swojego łóżka.<br> Tyle przeżyłem, a nikogo nie obudziłem...<br> Zresztą była głęboka noc, jak o jądro rzeczy.<br> Wkrótce