straszliwą misję psucia humoru całemu światu. Patrzę na jej zaciętą twarz, może nawet jest młodsza ode mnie, ale wąskie usta pomalowane na krwawoczerwony kolor i gruba, prawie bordowa tapeta mieszająca się z alergicznymi wykwitami czynią ją kobietą w średnim wieku. No i ta szramka czy głęboka zmarszczka idąca od lewego kącika ust ku brodzie. <br>Wali od razu, gdy tylko siadam:<br>- Zdaje pan sobie sprawę, że pana kandydatura bez wsparcia naszego środowiska raczej nie przejdzie? Nie ma pan specjalnie mocnej pozycji w episkopacie... <br>- W ogóle nie sądzę, że ktoś tam o mnie wie.<br>- Wiedzą, wiedzą. <br>- Ale co wiedzą? Że biję żonę, głodzę