wyfrunąć ze studni nie mogła, więc opuściła się na dno tego lochu strasznego i tam gorąco modlić się i rzewnie płakać poczęła. Łzy nieszczęśliwej rozmyły opokę podziemną i bystrym potokiem aż na powierzchnię wybiegły, tworząc u podnóża góry zamkowej strumień wartki a przezroczysty, na który - prądem łez własnych uniesiona - biedna kaczuszka z lochu podziemnego wypłynęła. Na białej szyjce kaczki obrączka złota jaśniała. Była to obrączka ślubna, z którą młoda królowa nigdy się nie rozstawała. <br>Modlitwa i łzy niewinnie prześladowanej królowej-kaczki snadź przez Boga były przyjęte. Nad strumieniem z jej łez powstałym zjawił się Anioł Boży, który jednym skinieniem przywrócił kaczce