diabelskiej postaci? Cóż piekielniejszego niż cierpienie niczym niezawinione, udręka dziecka. Było ono natręctwem wielu pisarzy, najbardziej Dostojewskiego. Przy tej diabelskiej epifanii nie może więc zbraknąć także Gombrowicza...<br> W pogodny ranek odwiedza go argentyński przyjaciel, Simon, który "z punktu odstręczył [go] nieobecnością przeraźliwą". Od słowa do słowa okazuje się, że "kadź", "kadź z wrzątkiem" i "córeczka". Ponieważ "to ťjuż sporo godzin trwa w szpitalu i jeszcze się nie skończyłoŤ", Simon prosi, aby mógł towarzyszyć Gombrowiczowi (D II 284). Tak zaczyna się jeden z najbardziej niezwykłych rozdziałów Dziennika (XXI). Pokazuje on, jak "człowiek - i to jest pewne - z natury nie jest zdolny pojąć