Skoczył na fotel poselski, czerwony taki i wrzeszczy. Felek go znał: łobuz spod ciemnej gwiazdy. Antek - złodziej kieszonkowy.<br>- Antek, jak Boga kocham - krzyknął Felek - wszystkie zęby ci wybiję!<br>- Spróbuj. Patrzcie go: minister. Baron von Rauch. Felek-kartofelek. Pamiętasz, jakeś przekupkom jabłka z koszyków kradł? Baran, baran!<br>Felek cisnął w Antka kałamarzem i dzwonkiem. Posłowie podzielili się na trzy grupy. Jedni uciekali co tchu z sali posiedzeń, a dwie pozostałe grupy zaczęły się prać.<br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br>&lt;page nr=183&gt; Śmiertelnie obrażony wrócił Maciuś do pałacu. Nigdy, ale to nigdy noga jego w sejmie dziecięcym nie postanie.<br>Czarnoksiężnikami ich robić, lalki im dawać do samego nieba, głupcom takim