muszą przedstawić powstałemu dwa lata temu Urzędowi Regulacji Energetyki projekt taryfy oparty na udokumentowanych kosztach. - To jest najsłabszy punkt tego systemu. Wciąż zbyt łatwe jest przerzucanie kosztów na konsumenta - twierdzi Maciej Grabowski z Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową. - URE nie jest w stanie wyegzekwować od zakładów dystrybucyjnych i ciepłowniczych rzetelnej kalkulacji ponoszonych wydatków. W sumie do końca 1999 r. średni wzrost cen wyniósł 9,84 proc. Zgodnie z prawem energetycznym z 1997 r. nie muszą się ubiegać o zatwierdzenie taryf zakłady, które utrzymują ceny na nie zmienionym poziomie. Zatwierdzone do tej pory taryfy obejmują ponad 70 proc. wartości całej sprzedaży. Wśród