finale w obłoku spuszczała się na scenę Sława (Ledóchowska), wychwalając „męstwa i cnoty tryumf okazały", a podczas kantaty Elsnera publiczność podziwiała transparent pędzla Plerscha; widniał na nim Geniusz trzymający kartę z napisami: Góra, Sandomierz, Zamość, Kraków, pod nim stał zwycięski rycerz i obywatel Warszawy jemu „wdzięczność wynurzający". Podczas kantaty damy z lóż rzucały na parter wieńce, a z góry teatru rozrzucono wiersz Do pułków drugiego i ósmego Księstwa Warszawskiego od obywateli miasta Warszawy: O wy! co pierwsi z wiernych swej ojczyźnie synów Najprzód broń chwyciliście na jej byt tak drogi… Witajcie! dość tych laurów – tych świetnych wawrzynów