od strony dwóch wielkich, współczesnych doktryn ekonomicznych. W sensie ekonomii neoklasycznej celem prywatyzacji jest głównie wzrost efektywności funkcjonowania prywatyzowanych przedsiębiorstw i lepsze wykorzystanie istniejących zasobów. W sensie ekonomii instytucjonalnej prywatyzacja wielu przedsiębiorstw, po przekroczeniu pewnego progu krytycznego, jest warunkiem koniecznym pojawienia się procesu pożądanych zmian instytucjonalnych, charakterystycznych dla rozwiniętej gospodarki kapitalistycznej. W obu podejściach prywatyzacja pociąga za sobą pozytywne skutki ogólnogospodarcze w długim okresie, takie jak wzrost wewnętrznej i zewnętrznej konkurencyjności gospodarki czy rozwój rynku kapitałowego. Prywatyzacja zwalnia oprócz tego rząd z funkcji nadzorczych wobec przedsiębiorstw państwowych, do czego z reguły nie jest on właściwie przygotowany i co jest zawsze potencjalnym