wypadku "potrzeby wojennej". Musiała to być praktyka stosunkowo powszechna i długo stosowana, gdyż źródła ikonograficzne z drugiej połowy XVII i z pierwszej połowy XVIII w. ukazują karabele jako broń niektórych formacji wojskowych, np. starszyzny husarskiej, a niekiedy także pancernej.<br>Wróćmy jednak jeszcze do Władysława Dziewanowskiego, zdaniem którego XVI-wieczne pojęcie karabeli - jako synonim pięknej w swej formie broni siecznej - zastosowane zostało w wieku XVII na określenie szabel ozdobnych typu karabeli. Gdzie w takim razie miałaby się znaleźć forma karabeli bojowej, o identycznej przecież konstrukcji rękojeści? To właśnie karabela, zwana słusznie czy niesłusznie szablą kostiumową, jest formą pochodną od karabeli bojowej, czyli