ciągle nazywają się teraz, tych tu, będących nie miejscem zdarzeń samych, bo nie to ważne, lecz miejscem utrwalania zdarzeń w pamięci, jest wiele i bynajmniej nie tam, gdzie działo się i wygasło samo zdarzenie wcześniej, nim można je było zrozumieć i związać z jego sensem, tu i teraz są jak karbowane dachówki na rozległyeh dachach domów Południa, liczy się je bezbłędnie tylko od samej krawędzi, potem ich kręty i tożsamy rytm, kształt, myli rachubę, fal na wodzie też nie policzysz, drewniana bariera mostu, szmer wody w rzece, kamienna bariera mostu, szum morskiej wielkiej wody, świerszcze grają TERAZ w nadmorskich diunach, Nel